Bond Vigilantes

29 mei 2025

Over de “Bond Vigilantes” hebben we al over geschreven vlak na de verkiezing van Donald Trump als president (FT33A-2024). De vrije vertaling is de “obligatiewaakhonden”. 

Beleggers in obligaties kunnen ervoor zorgen dat overheden in de pas blijven lopen. Het meest bekende voorbeeld dateert uit 2022, toen de Britse regering onder Liz Truss de belastingen wilde verlagen, wat zou leiden tot een toename van het overheidstekort.  De markt in Britse staatsleningen kwam in een crisis met stijgingen van 50% in de rendementen.

Ingrijpen door de Bank of England zorgde voor enige rust. Ed Yardeni een voormalig strateeg bij Deutsche Morgan Grenfell bedacht deze term begin jaren tachtig. In 1993/1994 tijdens de regeerperiode van Bill Clinton werd de Bond Vigilants meermalen genoemd. Clinton liet het overheidstekort fors oplopen en de rente voor 10-jarige leningen steeg van 5,2% naar 8%. Een periode die onder obligatiehandelaren bekend staat als het grote obligatiebloedbad. Immers als de rente stijgt dalen de koersen van obligaties. Veel beleggers kwamen zo op forse verliezen. Het roer ging om en onder leiding van minister van Financiën Robert Rubin werden er bezuinigingen doorgevoerd. In 1998 was het rendement op de toonaangevende staatsleningen gedaald naar 4%. Een van Clintons adviseurs James Garville stelde dat als reïncarnatie bestond hij in een volgend leven als obligatiemarkt wilde terugkeren. Want je kan dan iedereen intimideren. In de afgelopen week waren volgens een aantal analisten de obligatiewaakhonden weer actief. De rendementen op 10-jarige Amerikaanse leningen stegen van 4,4% naar even 4,6%. Daar waren een drietal redenen voor. Allereerst verlaagde ratingbureau Moody’s de waardering voor Amerikaanse staatsleningen. Oftewel het rapportcijfer voor de Verenigde Staten is wat minder. Een tweede reden was het gegeven dat de vraag naar 20-jarige staatsleningen  veel minder was dan verwacht. En tot slot werd de zoals President Trump stelde “Big Beautiful Bill” van meer dan 1000 pagina’s aangenomen door het Huis van Afgevaardigden. Deze begroting voorziet in belastingverlagingen. Weliswaar ook bezuinigingen maar het Amerikaanse overheidstekort loopt op. Naast bovenstaande is er ook de angst dat buitenlandse beleggers door de handelsoorlog Amerikaanse staatsleningen gaan mijden. Echter op al deze redenen valt wel wat af te dingen. Het tekort zal volgens Trump de komende jaren afnemen als de economie weer vol op toeren komt. Het zogenoemde inverdieneffect. De verlaging van Moody’s volgt op al eerdere verlagingen van andere bureaus dus is eigenlijk niets nieuws. De geringe belangstelling voor 20-jarige leningen komt ook omdat deze looptijd relatief incourant is. Zonder al te technisch te worden men kan deze looptijd ook bereiken door het combineren van 10-jarige en 30-jarige leningen zeker gezien de huidige rentestructuur. Maar wie naar het verschil kijkt tussen inflatie en het huidige rendement het zogenaamde reële rendement ziet dat sinds 10 jaar Amerikaanse  zeker aantrekkelijk zijn.