Uniek ingrijpen valutamarkt

27 oktober 2025

Het is over een aantal dagen een jaar geleden dat Donald Trump werd gekozen tot president van de Verenigde Staten. Naar zijn mening is hij succesvol. 

En dan wijst hij natuurlijk naar de ontwikkeling van de aandelenindices. De S&P500 is sinds zijn verkiezing met 17% gestegen en noteerde vrijdag op het hoogste punt aller tijden. De stijging van de Russell 2000 is 13%. De laatste index volgt met name de kleinere Amerikaanse bedrijven.

Die doen het derhalve minder goed. Dus de “Make American Great Again” politiek blijft wat achter. Om de koersontwikkeling van de S&P500 in perspectief te plaatsen, in de afgelopen vijf jaar is de index met 94% gestegen. Dus is de koersstijging van de afgelopen twaalf maanden niet heel bijzonder. Dat de president van de Verenigde Staten wat bijzondere besluiten neemt is een eufemisme. De daling van de Russell 2000 met meer dan 10% in vijf dagen begin april dit jaar is daar een voorbeeld van. De invoering van handelstarieven door Trump lag daar aan ten grondslag. Er zijn talloze voorbeelden waarbij sommige meer aandacht krijgen dan andere. In de eerste categorie valt natuurlijk de recente invoering van hogere tarieven voor Canada naar aanleiding van een reclamespotje. Minder aandacht krijgt het wel heel bijzondere ingrijpen in de valutamarkt. Sinds de invoering Bretton Woods 50 jaar geleden (wat het einde betekende van de vaste wisselkoersen) heeft het ministerie van Financiën in de VS nooit officieel ingegrepen op de valutamarkten. Echter op 6, 15 en 16 oktober kocht men Argentijnse peso en verkocht men Amerikaanse dollar. Inderdaad een valuta van een land dat officieel al negen keer failliet is gegaan met de eerste wanbetaling in 1827. Meer recenter was die in 2001 wat nog altijd een van de grootste faillissementen van een soevereine staat was. En nog altijd is Argentinië een van de grootste debiteuren van het IMF. In totaal staat het land $ 57 miljard in het krijt. Ter vergelijking nummer twee is Oekraïne met $ 14 miljard. Kon men vijf jaar geleden met ruim 90 Argentijnse peso een dollar kopen, vrijdag moesten er 1491 peso er aan te pas komen voor een dollar. De Argentijnse economie is ook niet heel belangrijk voor de Amerikaanse om een dergelijk ongewoon ingrijpen te rechtvaardigen. Van de totale handel tussen de landen maakt Argentinië slechts 0,35% uit. De handel tussen Brazilië en de VS is ruim vijf keer groter. Een van de verklaringen voor het ingrijpen is dat men op die manier de invloed van China wil beperken. Want Argentinië heeft zeldzame mineralen zoals bijvoorbeeld lithium. Maar de echte reden voor het ingrijpen midden oktober is natuurlijk politiek. Gisteren (26 oktober) waren er verkiezingen voor een deel van het parlement. De partij van de zittende president Javier Milei bond de laatste weken in aan populariteit. Trump ziet in Milei een bondgenoot. Hoewel de Amerikaanse president de afgelopen week stelde dat hij “geen tijd wilde verspillen” aan de situatie in Argentinië. Maar het verspillen van belastinggeld aan ongebruikelijke interventies kan wel.